มหาฤาษีใหญ่รุ่นแรก หลวงปู่พรหมมา เขมจาโร

“ราวต้นปี-กลางปี ๒๕๓๕ หลวงปู่พรหมาเสกพระฤษีรุ่นแรกตลอดทั้ง ๒ คืน

รุ่งเช้าท่านเดินออกจากถ้ำมาบอกว่า

"ถ้าไม่ถือเป็นการประมาทครูบาอาจารย์ เอาฤษีนี้ไปวางที่ก้อนหินนั่น เอาปืนยิงไม่ออก"

มีฤษีไม่กี่รุ่นที่หลวงปู่เสกนานมาก เช่น รุ่น ๔ นานเกือบเดือนจึงให้รับกลับคืน

ไม่ว่าเสกนานหรือเสกไม่นานเรื่องขลังไว้ใจได้”

เนื่องจากพระฤษีร่นแรกนั้นสร้างจำนวนน้อยนิดเดียว จึงจัดวางเรียงลงในถาดเพียงถาดเดียวก็เหลือจะพอ

คืนแรกหลวงปู่ก็เสกเป็นปกติดี

คืนที่สองมีแปลกๆ ดูเหมือนหลวงปู่กระวนกระวายหรืออะไรไม่ทราบ

เดี๋ยวหนึ่งท่านก็ลุกขึ้นคว้าผ้าคลุมมาห่ม จุดบุหรี่สูบผุยๆพ่นควันขโมง แล้วก็กลับเข้าไปนั่งเสกต่อ

เดี๋ยวหนึ่งท่านก็ลุกขึ้นเหงื่อแตก เดินย่ำเท้าปึงปังพรวดพราดเข้าห้องน้ำ ได้ยินอาบน้ำดังซู่ซ่าสนั่น

สักครู่ท่านก็เดินหน้าเนือยๆไม่รู้สึกรู้สาออกมา โดยมีหยดน้ำเปียกพราวอยู่ทั้งตัว

พอเห็นผมนอนลืมตาม่าวๆจ้องอยู่ .. ท่านก็เปรยขึ้นหน้าตาเฉย

"พ่อปั่นธาตุไพ ก็เลยฮ้อน.."

ฟ หลวงปู่ออกเสียงเป็น พ

ไฟฟ้า จะพูดว่า ไพพ้า

ฟ้าผ่า จะพูดว่า พ้าผ่า

ตาไฟ จะพูด ตาไพ

อันหลังนี้เป็นเหตุให้เกิด ฤษีตะไพร เพราะผู้สร้างไม่เข้าใจภาษาพูดของหลวงปู่ จดเพี้ยนไปตามหูได้ยิน

ครั้นถึงรุ่งเช้าของวันที่สอง ท่านเรียกให้เข้าไปเอาพระฤษีที่เสกเสร็จสมบูรณ์แล้ว

ผมน่ะพอได้เห็นพระพุทธรูปหน้าตักราว ๗ นิ้ววางทับอยู่บนพระฤษีก็ตกใจตาเหลือก

นึกในใจว่าฤษีคอหักป่นปี้แน่ๆ

หลวงปู่ท่านก็ว่า

" ฤาษีเพิ่นดิ้นแฮงหลาย พ่อก็เลยเอาพระพุทธฮูปทับหัวไว้ "

โชคดีจัง

ไม่มีฤษีองค์ไหนคอหักสักองค์

Credit: บทความ อ. อำพล เจน

ยังไม่ส่ง ข้อมูลยืนยันตัวตน